نکته : بعضی از دوستان پیام دادن که نقطه " ز " رو جا گذاشتم ..... ولی منظور من همون مراحم بود نه مزاحم ..... ( متشکرم از نکته سنجی تان )

نویسنده : حدیث

همانطور که در قسمت قبلی مقاله ( کابوس آمریکا در نیمکره غربی ) بیان شد ، منطقه آمریکا لاتین با وجود ظرفیتهای فراوان اقتصادی و فرهنگی ، همیشه مورد توجه بوده است .... در این بین ایران هم سعی کرده در گسترش روابط با کشورهای منطقه مذکور عقب نماند و نشان دهد که قدرتش از منطقه خاورمیانه نیز عبور کرده و قادر است حتی در نزدیکترین نقطه به دشمن قسم خورده اش ، روابط کاملا دوستانه و صلح طلبانه داشته باشد ... البته باید به این نکته توجه داشت که آمریکا هم بیکار ننشسته و تلاشهای بسیار گسترده ای را در زمینه قطع روابط ایران با کشورهای منطقه آمریکای لاتین انجام داده .... و در واقع به همین دلیل است که موفقیتهای ایران در منطقه بیش از پیش حائز اهمیت و افتخار است ....

قانون مبارزه با ایران در نیمکره غربی در  18 ژانویه سال 2012 میلادی تصویب شد ، و در نهایت امر در روز هفتم مارس برای بازنگری ، از سوی کمیته امور خارجی مجلس نمایندگان ، به مجلس سنا ارسال شد . متن این لایحه به شرح زیر است( دوستان عزیز ، بخاطر اینکه متن لایحه کمی زیاد بود در صفحه جدا گانه گذاشتم ، بد نیست با دقت آنرا مطالعه بفرمائید - برای مطالعه روی متن زیر کلیک بفرمائید ) :

 قانون مقابله با ایران در نیمکره غربی مصوب 2012

این طرح حتی اگر از سوی مجلس نمایندگان و سنای ایالت متحده آمریکا تصویب شود ، شش ماه به وزیر خارجه مهلت خواهد داد تا یک راهبرد را مشخص کند و یک سال پس از آن نیز پیشرفت حاصله را گزارش دهد .این جدول زمانی هرگز قابل پذیرش برای مسئولین اجرایی ایالات متحده نبوده و نیست و به این امر هم معترض هستند . کارشناسان ایالت متحده آمریکا ، بر این باورند که دولت اوباما می تواند و باید نیمکره غربی را برای اقدام علیه ایران بسیج کند و برای آن به هیچ طرحی از سوی کنگره نیاز نیست ..... چیزی که با طرح و برنامه نسبتا خوبی ( به زعم خودشان ) هم که طراحی کرده اند به جایی نرسیده اند .

آمریکائیها معتقدند تلاشهایشان در نیکاراگوئه ، اکوادور  و بولیوی به بهترین شکل صورت گرفته است .البته پر بیراه نیز نمی گویند ، دولتهای این چند کشور به نطق های ضدآمریکائی برای بقای داخلی خود کمتر متکی هستند ( لااقل اینگونه نشان می دهند ) .... ولی هرچه که هست ایران هم بیکار ننشسته و تا جایی که ممکن بوده وارد مذاکرات جدی با این چند کشور شده است و نتیجه اش هم ، همکاریهایی است که در قسمت قبلی ذکر شد .

در این بازی  و جنگ تمام عیار در منطقه آمریکای لاتین ، هم منافعی برای کشورمان به دست آمده و هم در قسمتهایی بر خلاف تلاشهای انجام شده ، برخی از کشورها هم در ادامه ارتباط خود با ایران دچار تردید شده اند . در این میان چرخش علیه ایران مورد حمایت برزیل قرار گرفته است . کشور دیگر این منطقه که چندان دل خوشی از ایران ندارد ، آرژانتین است که به دلیل توهم اتهام ایران در دو انفجار بئونس آیرس در دهه 1990 میلادی ، این روزها از گسترش روابط با ایران تفره می رود . البته این ادعای کودکانه حتی برای خود آنها هم خنده دار است . چیزی که خودشان هم می دانند که فقط بهانه است و لاغیر .

در این بین آمریکا سعی دارد راه کارهای  مختلفی را تست کند ، از آن جمله این است که سعی دارد از آژانس انرژی اتمی بخواهد که در مورد فروش بالقوه اورانیوم از سوی کاراکاس به تهران ( البته این ادعای آمریکائیهاست ) تحقیق بعمل آورد . این اقدام ایالات متحده در واقع  نشان فرافکنی و دست و پازدن آمریکا در این باتلاقی است که ایران برایش درست کرده است .

این اقدامات جنون آمیز در پی فشارهای شدید مجلس و سنا و رسانه های آمریکاست . فشارهایی که از اوباما می خواهد که برای قطع این شریان حیاتی ( برای ایران ) در آمریکای لاتین هرچه بیشتر سعی کند و سریعتر عمل کند .

جالب است برایتان نظر یکی از رسانه های مطرح آمریکا ( به نام بوستون ) را بیان کنم ؛ این نشریه در یکی از مقالات خود اینچنین تیتر می زند : اگر هر چه سریعتر ، ایالات متحده برای قطع دست ایران در منطقه ، وارد عمل نشود و این کار را نکند ، وجود یک شکاف به وسعت یک قاره در راهبرد جامعه بین المللی ، این راهبرد را محکوم به شکست خواهد کرد .  

کاملاً واضح است که هم مسئولان و هم رسانه های ایالات متحده آمریکا از نفوذ ایران و گسترش روابط کشورمان ، با کشورهای منطقه آمریکای لاتین ، به شدت عصبانی و نگران هستند و الحمدلله تا امروز هم با وجود تمام تلاشهای گسترده ای که انجام داده اند ، هنوز به موفقیت چندانی در متوقف کردن ایران در راهش پیدا نکرده اند ....